جدول جو
جدول جو

معنی تن تننا - جستجوی لغت در جدول جو

تن تننا
تن تن، در علم عروض معیاری برابر دو هجای بلند
تصویری از تن تننا
تصویر تن تننا
فرهنگ فارسی عمید
تن تننا(تَ تَ نَ)
تن تن. تن تنن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به این دو کلمه شود، وزن اجزای آواز. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به تن تن شود
لغت نامه دهخدا
تن تننا
وزن اجزای آواز
تصویری از تن تننا
تصویر تن تننا
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تن تنن
تصویر تن تنن
تن تن، در علم عروض معیاری برابر دو هجای بلند
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از تن تن
تصویر تن تن
در علم عروض معیاری برابر دو هجای بلند، تن تنن، تن تننا، کنایه از نغمه، سرود، آواز، برای مثال به چنگ و تن تن این تن نهاده ای گوشی / تن تو تودۀ خاک است و دمدمه ش چو هواست (مولوی۲ - ۱۱۴۵)
فرهنگ فارسی عمید
(تَ تَ)
کنایه از نغمه و سرود. (آنندراج). سرود و نغمه و آهنگ و ترانه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین) :
در خانه تن مزن که ز دستان عندلیب
در هر دمت به باغچه صدجای تن تن است.
انوری (از آنندراج).
، وزن اجزای آواز موسیقی. (فرهنگ فارسی معین) ، از ارکان تقطیع. (فرهنگ فارسی معین)
لغت نامه دهخدا
(وَ کَ دَ)
واحد. (آنندراج). یکتا و منفرد و یگانه. (ناظم الاطباء) :
اگر دو یار موافق زبان یکی سازند
فلک چه یک تن تنها چه می تواند کرد.
صائب (از آنندراج) (بهار عجم)
لغت نامه دهخدا
(تَ تَ نَ)
تن تن. تن تننا. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به این دو کلمه شود، وزن اجزای آواز موسیقی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به تن تن شود
لغت نامه دهخدا
(تَ تَ)
نوعی حلوا یا صفت حلواست. در ضرب المثل آمده است:
حلوای تن تنانی تا نخوری ندانی. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده)
لغت نامه دهخدا
پارچۀ تن نما. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). صفت پارچه های نازک که اندام پوشنده از وراء آن آشکار می گردد
لغت نامه دهخدا
تصویری از تن تن
تصویر تن تن
وزن اجزای آزاد موسیقی، از ارکان تقطیع، نغمه سرود
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تن تنانی
تصویر تن تنانی
نوعی حلوا یا صفت
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تن تنا
تصویر تن تنا
وزن اجازی آواز موسیقی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تن تنها
تصویر تن تنها
یکتا و منفرد و جداگانه
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تن تن
تصویر تن تن
((تَ تَ))
وزن اجزای آواز موسیقی، از ارکان تقطیع، نغمه، سرود
فرهنگ فارسی معین
تک و تنها، تنها
فرهنگ گویش مازندرانی
تند تند، پی در پی
فرهنگ گویش مازندرانی